ប្រាក់កក់ គឺជាការទូទាត់ចេញពីហោប៉ៅពីអ្នកខ្ចីសម្រាប់ការទិញផ្ទះ។ វា គឺជាការចូលរួមចំណែកពីអ្នកខ្ចី។
សមាមាត្រឥណទានទៅតម្លៃ គឺជាភាគរយនៃឥណទាន ដែលបានដាក់ចេញដោយធនាគារទាក់ទងនឹងតម្លៃទិញអចលនទ្រព្យ។ ពាក្យបច្ចេកទេស "សមាមាត្រឥណទានទៅតម្លៃ " ត្រូវបានប្រើជំនួសគ្នាទៅវិញទៅមកជាមួយ "ប្រាក់ដើមនៃបុរេប្រទាន" (MOA)។
សមាមាត្រឥណទានទៅតម្លៃ + សមាមាត្រប្រាក់កក់ = ១០០% នៃតម្លៃទ្រព្យ។ ឧទាហរណ៍ តម្លៃផ្ទះមួយគឺ ២០០.០០០ ដុល្លារអាមេរិក។ អ្នកខ្ចី ចំណាយ ៦០.០០០ ដុល្លារអាមេរិករពីហោប៉ៅ។ ធនាគារផ្តល់ប្រាក់កម្ចី ១៤០.០០០ដុល្លារអាមេរិក។ សមាមាត្រឥណទានទៅតម្លៃ = ១៤០.០០០ /២០០.០០០ = ៧០%។ ប្រាក់កក់ គឺ៣០%។
ជាធម្មតា ប្រាក់កក់អប្បបរមាគឺ ៣០%។ ធនាគារ ធ្វើការលើកលែងចំពោះលំនៅដ្ឋានមួយចំនួន នៅភ្នំពេញ ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ ឬបុរីដែលគេស្គាល់ច្រើន។ ក្នុងករណីបែបនេះ ប្រាក់កក់អប្បបរមា គឺត្រូវបានកាត់បន្ថយមក ២០%។ ឬ បាននិយាយផ្សេងគ្នាសមាមាត្រឥណទានទៅតម្លៃសមាមាត្រឥណទានទៅតម្លៃ អតិបរមា ដែលត្រូវបានកើនឡើងដល់ ៨០%។
